Consument wil niet betalen voor advies financiële producten
Financiële tussenpersonen, banken en verzekeraars vrezen dat het aanstaande provisieverbod ertoe leidt dat consumenten massaal complexe verzekeringen kopen zonder advies in te winnen. Rik op den Brouw, directeur particulieren van Rabobank, ziet ‘een risico dat het prijzen van advies leidt tot doe-het-zelven’.
Advieskosten besparen
Matthijs Mons, partner bij IG&H Consulting, is ervan overtuigd dat betaald advies niet goed gaat werken bij onder meer lijfrente- en uitvaartverzekeringen. ‘Veel mensen zullen zo’n product niet meer aanschaffen, anderen zullen proberen advieskosten te besparen door zonder een adviseur te kopen.’
Per 1 januari 2013 mogen financiële tussenpersonen (individuele intermediairs en adviesketens) geen provisie meer ontvangen van verzekeraars voor de verkoop van complexe financiële producten. Hierbij gaat het onder meer om hypotheken, overlijdensrisico- en uitvaartverzekeringen.
Ingewikkelde producten
Tussenpersonen moeten de kosten van advies rechtstreeks bij de consument in rekening brengen. Banken moeten hun advieskosten ook rechtstreeks in rekening brengen. ‘Zonder de provisie worden producten wel goedkoper, maar de consument ziet dat niet’ zegt Coen van Ham, directeur van het financieel adviesbureau Kettlitz Wulfse. Hij ziet dat meer klanten dan hij verwachtte bij verval van een lijfrente zelf iets regelen. Een lijfrenteadvies kost tussen de € 1000 en € 1500.
De Autoriteit Financiële Markten (AFM) zegt zich wel zorgen te maken over ‘de trend om op grotere schaal aan een breed publiek (zeer) ingewikkelde financiële producten zonder enige vorm van advies te verkopen’. Het is volgens de AFM ‘daarom belangrijk dat financiële dienstverleners goed aangeven voor welke consumenten execution only voor ingewikkelde producten geschikt is en voor wie niet’.
Kennis- en ervaringstoets
Hypotheekadviezen worden nu al vaak direct betaald aan de adviseur, maar de consument merkt dit meestal niet omdat de kosten van het advies vaak worden meegefinancierd. Complexe producten kunnen niet zomaar zonder advies worden verkocht. Particulieren moeten eerst een kennis- en ervaringstoets invullen. Veel tussenpersonen betwijfelen echter of dat goede toetsen zullen zijn.
Op den Brouw denkt dat de toets een ‘non-drempel’ is. ‘Ik ben voor helderheid in advieskosten, maar vraag me af of een rechtstreekse adviesrekening bij alle producten werkt.’ Hij noemt als voorbeeld banksparen voor een pensioen. ‘Een klant wil geld sparen en moet dan bijvoorbeeld € 1000 voor advies betalen. Dat is niet uit te leggen.’ Hij hoopt dat de wet, die nog door de Eerste Kamer moet, wordt aangepast.
Doel missen – Advies te duur?
Het provisieverbod komt op een moment dat de consument ook andere lastenverzwaringen voor de kiezen krijgt. Partijen wijten de tegenzin van consumenten om te betalen voor verzekeringsadvies ook aan de slechte voorlichting aan consumenten. Dat ligt volgens velen aan geldgebrek en aan verstoorde verhoudingen in de keten.
Als de consument ervoor kiest om zonder adviseur complexe producten te kopen, dan mist het provisieverbod zijn doel. De maatregel is juist bedoeld om de kwaliteit van het financieel advies aan consumenten te verbeteren. Door het provisiesysteem kozen adviseurs niet altijd voor het beste product, maar voor de hoogste provisie.
Bron: Financieel Dagblad – 29 oktober 2012